Lejyoner Hastalığı ilk olarak tespit edildiği 1976 yılından beri pek çok ölümlere yol açmaktadır.
Tanım: Lejyoner Hastalığı bakteriyel bir pnömoni (zatürre) dir.
Etken: Legionella Pneumophilia adlı bakteri.
Sıklık: Toplumda görülen pnömoninin 4. en sık nedenidir (ortalama %5). Hastanede oluşan pnömonilerin de sık nedenlerinden biridir.
Bulaşma yolları : Bakterinin bulunduğu suyun nefes yolu (inhalasyon) veya aspirasyonu. Sıcak mevsimlerde oluşan seller, özellikle otel, hastane klimaları.
Riskli grup : Sigara içenler, kronik (uzun süreçli) akciğer hastalığı olanlar, ileri yaş (> 65 yaş), romatizmal hastalıklar nedeniyle özel ilaç (TNF-alfa blokör) kullananlar, kalp transplantasyonu olanlar.
Şikayetler: Bulaştıktan 2-14 gün sonra (kuluçka dönemi) hafif, kuru vasıfta öksürük ile başlar. Çok az balgam oluşur ki bu kan içerebilir. Özellikle yüksek ateş (>38.8C) ile ishal (diare), bulantı, kusma ve karın ağrısı gibi mide barsak sistemine ait şikayetler çok ön plandadır. Ayrıca genel bir vücut kırgınlığı, halsizlik, baş ağrısı, baş dönmesi, uyku hali, yaygın vücut ağrıları (eklem, kas ve/veya göğüs ağrısı gibi) şikayetler de görülebilir.
Teşhis: Klinik öykü (şüpheli bulaşma yolları; otel, hastane kliması, sel vb), fizik muayene, kan tahlili, akciğer filmi ve yapılabiliyorsa etken bakteriye karşı spesifik (özel) testler (idrarda bakteri antijeni, özel bakteri vasatında üretilmesi).
Tedavi: Lejyoner Hastalığı düşünülür düşünülmez (kültür sonuçlarını beklemeksizin) tedavisine başlanması gereken hastalıklardan biridir. İdeali tedavinin hastanede yapılmasıdır. Tedavisinde antibiyotikler (iki gurup; kinolon veya makrolid gurubu) 7-14 gün (ağır hastalarda bu süre 21 güne çıkabilir) süre ile uygulanır. Antibiyotikler ilk olarak damar yolu ile başlanır ve sonrasında ağız yoluyla devam edilir.
Önlem: Özellikle hastanelerin kullandıkları suyu sık sık etken bakteri yönünden kontrolü, belediyelerin içme sularını klorlaştırma yerine daha modern tekniklerle (monokloramin) ile dezenfeksyonu önerilmektedir
Tanım: Lejyoner Hastalığı bakteriyel bir pnömoni (zatürre) dir.
Etken: Legionella Pneumophilia adlı bakteri.
Sıklık: Toplumda görülen pnömoninin 4. en sık nedenidir (ortalama %5). Hastanede oluşan pnömonilerin de sık nedenlerinden biridir.
Bulaşma yolları : Bakterinin bulunduğu suyun nefes yolu (inhalasyon) veya aspirasyonu. Sıcak mevsimlerde oluşan seller, özellikle otel, hastane klimaları.
Riskli grup : Sigara içenler, kronik (uzun süreçli) akciğer hastalığı olanlar, ileri yaş (> 65 yaş), romatizmal hastalıklar nedeniyle özel ilaç (TNF-alfa blokör) kullananlar, kalp transplantasyonu olanlar.
Şikayetler: Bulaştıktan 2-14 gün sonra (kuluçka dönemi) hafif, kuru vasıfta öksürük ile başlar. Çok az balgam oluşur ki bu kan içerebilir. Özellikle yüksek ateş (>38.8C) ile ishal (diare), bulantı, kusma ve karın ağrısı gibi mide barsak sistemine ait şikayetler çok ön plandadır. Ayrıca genel bir vücut kırgınlığı, halsizlik, baş ağrısı, baş dönmesi, uyku hali, yaygın vücut ağrıları (eklem, kas ve/veya göğüs ağrısı gibi) şikayetler de görülebilir.
Teşhis: Klinik öykü (şüpheli bulaşma yolları; otel, hastane kliması, sel vb), fizik muayene, kan tahlili, akciğer filmi ve yapılabiliyorsa etken bakteriye karşı spesifik (özel) testler (idrarda bakteri antijeni, özel bakteri vasatında üretilmesi).
Tedavi: Lejyoner Hastalığı düşünülür düşünülmez (kültür sonuçlarını beklemeksizin) tedavisine başlanması gereken hastalıklardan biridir. İdeali tedavinin hastanede yapılmasıdır. Tedavisinde antibiyotikler (iki gurup; kinolon veya makrolid gurubu) 7-14 gün (ağır hastalarda bu süre 21 güne çıkabilir) süre ile uygulanır. Antibiyotikler ilk olarak damar yolu ile başlanır ve sonrasında ağız yoluyla devam edilir.
Önlem: Özellikle hastanelerin kullandıkları suyu sık sık etken bakteri yönünden kontrolü, belediyelerin içme sularını klorlaştırma yerine daha modern tekniklerle (monokloramin) ile dezenfeksyonu önerilmektedir
0 yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.